ഫെറോമാഗ്നറ്റിസം (Ferromagnetism) എന്നത് ഇരുമ്പ് (Iron), നിക്കൽ (Nickel), കൊബാൾട്ട് (Cobalt) തുടങ്ങിയ ചില പദാർത്ഥങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന ശക്തമായ കാന്തിക പ്രതിഭാസമാണ്.
ഈ പദാർത്ഥങ്ങളിലെ ആറ്റങ്ങൾക്ക് ശക്തമായ കാന്തിക ദ്വിധ്രുവങ്ങൾ (strong magnetic dipoles) ഉണ്ട്.
ഈ ദ്വിധ്രുവങ്ങൾ ഡൊമെയ്നുകൾ (domains) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ചെറിയ മേഖലകളിൽ ഒരേ ദിശയിൽ സ്വയം വിന്യസിക്കാൻ കഴിവുള്ളവയാണ്. ഓരോ ഡൊമെയ്നും ശക്തമായ കാന്തികത പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു.
ഒരു ബാഹ്യ കാന്തികക്ഷേത്രം പ്രയോഗിക്കുമ്പോൾ, ഈ ഡൊമെയ്നുകൾ ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ ദിശയിൽ കൂടുതൽ വിന്യസിക്കപ്പെടുകയും പദാർത്ഥം ശക്തമായി ആകർഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഫെറോമാഗ്നെറ്റിക് പദാർത്ഥങ്ങളുടെ പ്രധാന സവിശേഷത, ബാഹ്യ കാന്തികക്ഷേത്രം നീക്കം ചെയ്താലും അവയിൽ ഒരു സ്ഥിരമായ കാന്തികത (permanent magnetism) നിലനിൽക്കും എന്നതാണ്. ഇതാണ് സ്ഥിരം കാന്തങ്ങൾ നിർമ്മിക്കാൻ ഈ വസ്തുക്കളെ ഉപയോഗിക്കാൻ കാരണം.
താപനില ഒരു പ്രത്യേക പരിധി (ക്യൂറി താപനില - Curie Temperature) കടക്കുമ്പോൾ ഫെറോമാഗ്നെറ്റിക് പദാർത്ഥങ്ങളുടെ ഈ സ്വഭാവം നഷ്ടപ്പെടുകയും അവ പാരാമാഗ്നെറ്റിക് ആയി മാറുകയും ചെയ്യും.
