അപചയ സീമാന്ത ഉപയുക്തത നിയമം പ്രകാരം, മറ്റ് വസ്തുക്കളുടെ ഉപഭോഗത്തിൽ മാറ്റമില്ലാതെ ഒരു സാധനത്തിന്റെ കൂടുതൽ യൂണിറ്റുകൾ തുടർച്ചയായി ഉപഭോഗം ചെയ്യുമ്പോൾ എന്ത് സംഭവിക്കും?
Aസീമാന്ത ഉപയുക്തത വർധിക്കും
Bസീമാന്ത ഉപയുക്തത കുറഞ്ഞുവരും
Cസീമാന്ത ഉപയുക്തത സ്ഥിരമായിരിക്കും
Dഉപയുക്തത ഇല്ലാതാകും
Answer:
B. സീമാന്ത ഉപയുക്തത കുറഞ്ഞുവരും
Read Explanation:
അപചയ സീമാന്ത ഉപയുക്തത നിയമം (Law of Diminishing Marginal Utility)
- ഒരു വ്യക്തി ഒരു സാധനത്തിന്റെ കൂടുതൽ യൂണിറ്റുകൾ തുടർച്ചയായി ഉപയോഗിക്കുമ്പോൾ, ആ സാധനത്തിന്റെ ഓരോ അധിക യൂണിറ്റിൽ നിന്നും ലഭിക്കുന്ന അധിക സംതൃപ്തി (സീമാന്ത ഉപയുക്തത) ക്രമേണ കുറഞ്ഞുവരുന്നു എന്നതാണ് ഈ നിയമം വ്യക്തമാക്കുന്നത്.
- മറ്റെല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളും മാറ്റമില്ലാതെ നിലനിർത്തുന്നു എന്ന് ഈ നിയമം അനുമാനിക്കുന്നു.
സീമാന്ത ഉപയുക്തത (Marginal Utility)
- ഒരു സാധനത്തിന്റെ ഒരു അധിക യൂണിറ്റ് കൂടി ഉപഭോഗം ചെയ്യുമ്പോൾ മൊത്തം ഉപയുക്തതയിൽ ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റമാണ് സീമാന്ത ഉപയുക്തത.
- ഈ നിയമമനുസരിച്ച്, ഉപഭോഗം വർദ്ധിക്കുമ്പോൾ സീമാന്ത ഉപയുക്തത കുറയുകയും ഒരു ഘട്ടത്തിൽ പൂജ്യമാവുകയും പിന്നീട് നെഗറ്റീവ് ആകുകയും ചെയ്യാം.
മൊത്തം ഉപയുക്തത (Total Utility)
- ഒരു സാധനത്തിന്റെ എല്ലാ യൂണിറ്റുകളും ഉപഭോഗം ചെയ്യുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്ന ആകെ സംതൃപ്തിയാണ് മൊത്തം ഉപയുക്തത.
- സീമാന്ത ഉപയുക്തത കുറയുമ്പോഴും, അത് പോസിറ്റീവായിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം മൊത്തം ഉപയുക്തത വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും. സീമാന്ത ഉപയുക്തത പൂജ്യമാകുമ്പോൾ മൊത്തം ഉപയുക്തത പരമാവധിയാകുന്നു. സീമാന്ത ഉപയുക്തത നെഗറ്റീവ് ആകുമ്പോൾ മൊത്തം ഉപയുക്തത കുറയാൻ തുടങ്ങുന്നു.
നിയമത്തിന്റെ അനുമാനങ്ങൾ (Assumptions of the Law)
- സ്ഥിരമായ ഗുണനിലവാരം (Homogeneity): ഉപഭോഗം ചെയ്യുന്ന എല്ലാ യൂണിറ്റുകളും ഗുണനിലവാരത്തിൽ സമാനമായിരിക്കണം.
- തുടർച്ചയായ ഉപഭോഗം (Continuity): യൂണിറ്റുകൾക്കിടയിൽ വലിയ സമയവ്യത്യാസം ഉണ്ടാകരുത്.
- യുക്തിസഹമായ ഉപഭോക്താവ് (Rational Consumer): ഉപഭോക്താവ് പരമാവധി സംതൃപ്തി നേടാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
- ഉപയുക്തത അളക്കാവുന്നതാണ് (Measurable Utility): ഉപയുക്തതയെ സംഖ്യകളിൽ അളക്കാൻ സാധിക്കുന്നു എന്ന് അനുമാനിക്കുന്നു (കാർഡിനൽ യൂട്ടിലിറ്റി അപ്രോച്ച്).
- മറ്റ് വസ്തുക്കളുടെ ഉപഭോഗത്തിൽ മാറ്റമില്ല (Constant Consumption of Other Goods): മറ്റ് സാധനങ്ങളുടെ ഉപഭോഗം സ്ഥിരമായി നിലനിൽക്കണം.
ചരിത്രപരമായ പശ്ചാത്തലം (Historical Context)
- ഈ നിയമം ആദ്യമായി മുന്നോട്ട് വെച്ചത് ഹെർമൻ ഹെൻറിച്ച് ഗോസൻ (Herman Heinrich Gossen) ആണ്, അതിനാൽ ഇത് ഗോസന്റെ ഒന്നാം നിയമം (Gossen's First Law) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.
- പിന്നീട് ആൽഫ്രഡ് മാർഷൽ (Alfred Marshall) ഈ നിയമത്തിന് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം നൽകുകയും സാമ്പത്തികശാസ്ത്രത്തിൽ ഇതിനെ വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
പ്രാധാന്യവും പ്രായോഗികതയും (Significance and Applications)
- ഉപഭോക്തൃ സന്തുലിതാവസ്ഥ (Consumer Equilibrium): ഉപഭോക്താവ് എങ്ങനെ തന്റെ പരിമിതമായ വരുമാനം വിവിധ സാധനങ്ങളിൽ ചിലവഴിക്കുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ ഈ നിയമം സഹായിക്കുന്നു.
- വില നിർണ്ണയം (Pricing): ഒരു സാധനത്തിന്റെ വില അതിന്റെ സീമാന്ത ഉപയുക്തതയെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും. ഉയർന്ന സീമാന്ത ഉപയുക്തതയുള്ള സാധനങ്ങൾക്ക് ഉയർന്ന വിലയും കുറഞ്ഞ സീമാന്ത ഉപയുക്തതയുള്ള സാധനങ്ങൾക്ക് കുറഞ്ഞ വിലയും ആയിരിക്കും.
- വജ്ര-ജല വൈരുദ്ധ്യം (Diamond-Water Paradox): വിലയേറിയ വജ്രത്തിന് ജലത്തെക്കാൾ കുറഞ്ഞ മൊത്തം ഉപയുക്തതയാണുള്ളതെങ്കിലും ഉയർന്ന സീമാന്ത ഉപയുക്തതയുള്ളതുകൊണ്ട് ഉയർന്ന വിലയുണ്ടെന്ന് ഈ നിയമം വിശദീകരിക്കുന്നു. ജലത്തിന് മൊത്തം ഉപയുക്തത ഉയർന്നതാണെങ്കിലും സീമാന്ത ഉപയുക്തത കുറവായതുകൊണ്ട് വില കുറവാണ്.
- പുരോഗമനപരമായ നികുതി (Progressive Taxation): ഉയർന്ന വരുമാനക്കാർക്ക് കുറഞ്ഞ വരുമാനക്കാരെ അപേക്ഷിച്ച് പണത്തിന്റെ സീമാന്ത ഉപയുക്തത കുറവായതിനാൽ, ഉയർന്ന വരുമാനക്കാർക്ക് ഉയർന്ന നികുതി ചുമത്തുന്ന പുരോഗമനപരമായ നികുതി സമ്പ്രദായത്തെ ഈ നിയമം ന്യായീകരിക്കുന്നു.
പരിമിതികളും അപവാദങ്ങളും (Limitations and Exceptions)
- പലപ്പോഴും ഹോബികൾ, അപൂർവ വസ്തുക്കൾ ശേഖരിക്കൽ, പണം സമ്പാദിക്കൽ തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളിൽ ഈ നിയമം എപ്പോഴും ശരിയാകണമെന്നില്ല, കാരണം അവയുടെ ഉപഭോഗം വർദ്ധിക്കുമ്പോൾ സംതൃപ്തി വർദ്ധിച്ചുവരാം.
- ലഹരിവസ്തുക്കളുടെ ഉപയോഗത്തിൽ സീമാന്ത ഉപയുക്തത വർദ്ധിക്കാനോ സ്ഥിരമായി നിലനിൽക്കാനോ സാധ്യതയുണ്ട്, ഇത് ഈ നിയമത്തിന് ഒരു അപവാദമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.